สิ่งที่สับสนทุกครั้ง เกิดเป็นคำถาม
ความในใจที่เธอไม่เคยรู้
และฉันไม่เคยจะกล้าพอ
จนวันสุดท้าย ต้องจากกัน ต่างคนต่างห่างไกล
ไม่รู้ว่าเราจะเจอกันอีกไหม ยังรอที่จะพบเธอ
แค่อยากรู้ว่าเธอเป็นไง ไม่อาจรู้ว่านานเพียงใด
ผ่านคืนและวัน ที่เธอและฉันต้องลากันไป
ภาพความทรงจำในใจ
เธอคือตะวันยามที่ใจต้องเหน็บหนาว
เธอคือบทเพลงกล่อมบรรเลงยามปวดร้าว
แม้ไม่ได้เจอ หากแม้ไม่ได้เจอ
อยากจะเก็บสิ่งดีๆ ที่มีไม่เปลี่ยนไป
อยากจะกอดช่วงเวลาให้เธอยังคงไว้
แม้ไม่ได้เจอ ก็อยากจะขอแค่พบเธอ
ที่เดิมตรงนั้น ที่เราจากกัน
จะมีเธอนั้น อยู่ตลอดกาล
แค่อยากรู้ว่าเธอเป็นไง ไม่อาจรู้ว่านานเพียงใด
ผ่านคืนและวัน ที่เธอและฉันต้องลากันไป
ภาพความทรงจำในใจ
เธอคือตะวันยามที่ใจต้องเหน็บหนาว
เธอคือบทเพลงกล่อมบรรเลงยามปวดร้าว
แม้ไม่ได้เจอ หากแม้ไม่ได้เจอ
อยากจะเก็บสิ่งดีๆ ที่มีไม่เปลี่ยนไป
อยากจะกอดช่วงเวลาให้เธอยังคงไว้
แม้ไม่ได้เจอ ก็อยากจะขอแค่พบเธอ
ที่เดิมตรงนั้น ที่เราจากกัน
จะมีเธอนั้น อยู่ตลอดกาล
แต่ในตอนนี้ ได้เพียงแค่ฝัน
จะมีเธอนั้น อยู่ในใจฉัน